Το Μελλον στα Λειβαδακια ???

«Ω! έλατο, ω! έλατο, μ’ αρέσεις, πώς μ’ αρέσεις...».
(Απο την Εφημεριδα "Εμπρος" της Ναυπακτου)

Ένα παραμύθι για τη μάχη ανθρώπων και ξωτικών στο Λιβαδάκι Ελευθέριανης ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ελάτων

Μ’ αρέσεις έλατο γιατί δεν μου μοιάζεις. Γιατί είσαι ψηλό και λυγερόκορμο ενώ εγώ κρατάω από σαύρα. Γιατί κατοικείς στα βουνά και έχεις παρέα τους αετούς, όταν εγώ σέρνομαι στους κάμπους αντάμα με τα κουνούπια.
Μ’ αρέσεις έλατο, σ’αγαπώ γι’αυτό και θα σου πω ένα παραμύθι.
Αγάπης είναι το παραμύθι, αλλά και φθόνου. Αγάπης για την κορμοστασιά σου και φθόνου για τον ιμπεριαλισμό σου. Τι τον θέλεις κι εσύ, βρε, έλατο, τον ιμπεριαλισμό; Τι τον θες και επεκτείνεσαι μπαίνοντας σε χωράφια και καταπατώντας οικόπεδα;
Γιατί δεν παραδειγματίζεσαι από τον άνθρωπο, …που πόδια έχει αλλά τόπο δεν πατάει;
Παρασύρθηκα όμως έλατο και θα ξεχάσω το παραμύθι. «Κόκκινη κλωστή δεμένη...» λοιπόν και να δούμε τι λέει της φαντασμένης μνήμης η ανέμη.
«Χρυσή εποχή Καραμανλή του μικρού είχαμε, που λες έλατο, αλλά για την ελατοσκέπαστη ορεινή Ναυπακτία η ευτυχία ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Τύχαινε συνάμα, στα δυο πρώτα χρόνια της χρυσής εποχής Καραμανλή του μικρού, να νομαρχεύει στην Αιτωλ/νία ένας ακόμη μικρός. Δημήτρη Σταμάτη τον έλεγαν και πρωτοτσέλιγκά του για τη Ναυπακτία είχε ορίσει τον αντινομάρχη Μπάμπη (Χαράλαμπο Κουτσοσπύρο).
Σ’αυτή λοιπόν τη διπλά χρυσή εποχή για τη Ναυπακτία φιλήσυχος πολίτης(;) από Λευτέριανη μεριά έθεσε ζήτημα απόκρουσης του ιμπεριαλισμού των Ελάτων.
Στην περιοχή Λιβαδάκι, εκεί στη διακλάδωση του δρόμου προς Λευτέριανη και Αγία Κυριακή, εντοπίστηκαν οι ιμπεριαλιστικές τάσεις των Ελάτων και το επιχειρησιακό σχέδιο που κατέστρωσε ο φιλήσυχος πολίτης για την απόκρουσή τους έθετε σαν προϋπόθεση καλής άμυνας να πάει στο Λιβαδάκι ρεύμα της ΔΕΗ.
Καταρχήν το επιχειρησιακό σχέδιο του φιλήσυχου και νομοταγούς πολίτη υποβλήθηκε στο Δήμο Πυλήνης. Δεν βρήκε όμως ανταπόκριση και ο νομοταγής κατέφυγε στη Νομαρχία.
Τον άκουσαν προσεκτικά εκεί, εκτίμησαν το επιχειρησιακό σχέδιο και «αμ έπος αμ έργον». Με λεφτά της Νομαρχίας η ΔΕΗ σκαρφάλωσε από τον Ανεμάκη στο Λιβαδάκι και η βασική προϋπόθεση για να αποκρουσθεί των ελάτων ο ιμπεριαλισμός εκπληρώθηκε. (Σημειώνω εδώ ότι στο Λιβαδάκι παλαιότερα ξεκαλοκαίριαζαν τσοπαναραίοι από τη Λευτέριανη).
Πήγε λοιπόν η ΔΕΗ... Ο φιλήσυχος πολίτης, που είχε εκεί ένα παλιό σπίτι ηρέμησε για λίγο. Όμως των ελάτων ο ιμπεριαλισμός δεν σκιάχτηκε από το ρεύμα και τις κολόνες. Συνέχισαν τον ιμπεριαλισμό τους τα έλατα και έτσι ο φιλήσυχος αναγκάστηκε να προσφύγει εν νέου στη Νομαρχία.
Βοήθεια αυτή τη φορά του έδωσε ο αντινομάρχης Μπάμπης αποφασίζοντας να τρομάξει τα έλατα αυτοπροσώπως.
Απέκτησε γι’αυτό οικόπεδο στο Λιβαδάκι, έχτισε σπίτι και κάθε τόσο πήγαινε για να τον βλέπουν τα έλατα και να τρομάζουν.
Έπιασε το κόλπο στην αρχή, τρόμαξαν τα έλατα βλέποντας τις ενισχύσεις, σταδιακά όμως συνήλθαν και ύπουλα συνέχισαν να επεκτείνονται. Την πάτησαν όμως γιατί δεν έλαβαν υπόψη τους την παράδοση που λέει ότι όπου οι άνθρωποι αποτυχαίνουν να αποκρούσουν τον ιμπεριαλισμό της φύσης έρχονται για βοήθεια τα ξωτικά.
Δυστυχώς για τα έλατα στο Λιβαδάκι η παράδοση και αυτή τη φορά λειτούργησε. Τα ξωτικά χτύπησαν και μάλιστα άγρια. Με πριόνια και τσεκούρια ξάπλωσαν κατάχαμα δεκάδες ελατόμορφους ιμπεριαλιστές για να βλέπουν οι υπόλοιποι και να συμμορφώνονται».
Αυτό είναι το παραμύθι καλό μας έλατο και αν πήρες το μήνυμα σε παρακαλώ να το μεταφέρεις αρμοδίως: στο δασαρχείο, που σε καλλωπίζει, στη ΔΕΗ που σε φωτίζει, στα ξωτικά που αγρυπνούν στο πλάι σου, στα πριόνια και στα τσεκούρια που σε προστατεύουν από τον έμφυτο ιμπεριαλισμό σου.